Diagnoza ADHD

Dla kogo jest przeznaczona?

Objawy ADHD mogą się różnić w zależności od wieku i indywidualnych cech osoby. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe dla efektywnego zarządzania tym zaburzeniem, dlatego warto skonsultować się z psychologiem.

Oferuję diagnozę online nastolatków i dorosłych.

  • Nastolatkowie z podejrzeniem ADHD mogą doświadczać trudności w szkole, w relacjach społecznych oraz w zarządzaniu codziennymi obowiązkami. Diagnoza pozwala na zastosowanie odpowiednich strategii wsparcia.

  • Diagnoza ADHD jest również ważna dla dorosłych, którzy mogą mieć zdiagnozowane ADHD w dzieciństwie lub podejrzewają, że ich trudności w życiu codziennym mogą być związane z tym zaburzeniem. Zrozumienie swoich objawów może prowadzić do lepszej jakości życia i efektywniejszego zarządzania stresem oraz obowiązkami.

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej, charakteryzuje się różnorodnymi objawami, które mogą wpływać na codzienne życie osoby. Oto najważniejsze z nich:

  1. Trudności w koncentracji:

    • Osoby z ADHD często mają problemy z utrzymywaniem uwagi na zadaniach, zwłaszcza jeśli są one monotonne lub wymagają długotrwałej koncentracji. Mogą łatwo się rozpraszać przez bodźce zewnętrzne lub własne myśli.

  2. Nadpobudliwość:

    • Objawia się poprzez ciągły ruch, trudności w siedzeniu w jednym miejscu (np. w klasie) oraz potrzebę bycia w ciągłym ruchu. Osoby z nadpobudliwością mogą mieć trudności z relaksowaniem się lub odpoczynkiem.

  3. Impulsywność:

    • To objaw, który przejawia się w podejmowaniu szybkich decyzji bez zastanowienia. Osoby z ADHD mogą przerywać innym, mieć problemy z czekaniem na swoją kolej lub reagować emocjonalnie w sytuacjach stresowych.

  4. Problemy z organizacją:

    • Często mają trudności w planowaniu i organizacji codziennych zadań, co może prowadzić do chaotycznego stylu życia. Trudności w dotrzymywaniu terminów lub w zarządzaniu czasem są powszechne.

  5. Problemy z pamięcią:

    • Osoby z ADHD mogą mieć trudności z zapamiętywaniem instrukcji, informacji lub codziennych obowiązków, co może prowadzić do frustracji zarówno u nich, jak i w ich otoczeniu.

  6. Niska tolerancja na frustrację:

    • Często występują u nich silne emocje oraz trudności w radzeniu sobie z frustracją. Mogą reagować w sposób wybuchowy w sytuacjach, które uznają za stresujące lub nieprzewidywalne.

Jak wygląda diagnoza?

Diagnoza ADHD u młodzieży i dorosłych jest procesem wieloetapowym, który ma na celu zidentyfikowanie objawów i ocenę ich wpływu na codzienne życie.

  • Składa się zazwyczaj z 3-4 spotkań z psychologiem, podczas których przeprowadzane są wywiady, oceny oraz obserwacje dotyczące objawów i funkcjonowania pacjenta. W trakcie tych spotkań, psycholog może również poprosić o wypełnienie części testów między spotkaniami, co pozwala na dokładniejszą ocenę trudności, z jakimi boryka się pacjent.

  • Cały proces diagnozy zajmuje zazwyczaj od 4 do 6 tygodni, w zależności od dostępności spotkań oraz ilości materiału do analizy.

  • Raport diagnostyczny dotyczący ADHD zostanie przekazany osobie, która uczestniczyła w procesie diagnozy. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje na temat wyników ocen oraz zalecenia dotyczące dalszego leczenia. Otrzymanie tego raportu pozwoli na lepsze zrozumienie objawów oraz kroków, które należy podjąć w celu wsparcia dalszego rozwoju i terapii

Oto jak wygląda ten proces:

1. Wstępny wywiad

  • Diagnoza zaczyna się od szczegółowego wywiadu z pacjentem, który może obejmować pytania dotyczące objawów, historii zdrowia, oraz sytuacji życiowych. Dla młodzieży ważne jest również uzyskanie informacji od rodziców lub nauczycieli.

2. Kwestionariusze i skale oceny

  • Pacjenci mogą być proszeni o wypełnienie różnych kwestionariuszy dotyczących zachowań, emocji oraz trudności, z jakimi się borykają. Istnieją specjalne skale oceny, które pomagają ocenić nasilenie objawów ADHD oraz ich wpływ na codzienne funkcjonowanie.

3. Obserwacja i ocena

  • W przypadku młodzieży, terapeuta może poprosić o obserwację zachowań w różnych kontekstach, takich jak szkoła czy w domu. Dorośli mogą być proszeni o opisanie swoich codziennych trudności w pracy lub w relacjach interpersonalnych.

4. Testy psychologiczne

  • Może być konieczne przeprowadzenie testów psychologicznych, które pomagają w ocenie funkcji poznawczych, takich jak pamięć, koncentracja i zdolności organizacyjne.

5. Zasady diagnostyczne

  • Diagnoza ADHD opiera się na kryteriach zawartych w DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Specjalista musi ustalić, czy objawy występują w różnych kontekstach (np. w szkole, w pracy, w relacjach) oraz czy mają wpływ na życie codzienne.

6. Omówienie wyników

  • Po zakończeniu diagnostyki psycholog przedstawia pacjentowi wyniki oraz zalecenia dotyczące dalszego leczenia, które mogą obejmować terapię behawioralną, wsparcie psychologiczne czy, w niektórych przypadkach, farmakoterapię.

Diagnoza ADHD jest złożonym procesem, który wymaga współpracy z różnymi specjalistami i może być różny w zależności od wieku pacjenta oraz specyficznych objawów.

  • Relacja terapeutyczna to bezpieczna przestrzeń, w której możesz wyrażać swoje myśli, emocje i doświadczenia. Dzięki rozmowie i wsparciu terapeuty, lepiej zrozumiesz siebie, uporządkujesz myśli i odkryjesz drogę do rozwiązania problemów. Terapeuta jest wzorcem budowania bliskości, ustalania granic osobistych i zdrowego wyrażania emocji. Możesz być pewien(a), że terapeuta nie ocenia, krytykuje ani nie wyśmiewa Twoich słów.

    W terapii masz możliwość uwolnienia zalegających emocji i wyrażenia tego, co Cię boli lub się wstydzisz. Terapeuta tworzy przyjazne warunki, oparte na akceptacji, zrozumieniu i empatii. Twoje emocje i doświadczenia nie będą dla niego zaskoczeniem. Terapia daje szansę na akceptację i poważne traktowanie Twoich emocji.

    Podczas terapii uczysz się rozpoznawania i kontrolowania swoich emocji oraz zmiany negatywnych schematów myślowych. Terapeuta pomaga zrozumieć związki między emocjami, myślami, wydarzeniami i problemami. Możesz odkryć mechanizmy obronne i uwolnić się od tych, które są niekorzystne. Poprzez zmianę myślenia możesz zwalczać lęki i poprawiać swoje funkcjonowanie w różnych obszarach życia.

    Terapia to również bezpieczne środowisko do nauki nowych zachowań i reakcji. Możesz ćwiczyć zachowania, które były dla Ciebie trudne, bez obaw przed surową oceną. Terapeuta wyjaśnia działanie relacji międzyludzkich, a swoje zachowanie stanowi przykład dla Twojej nauki. Dodatkowo otrzymujesz ćwiczenia do wykonania między sesjami, które pomagają rozwijać umiejętności i zastosować je w codziennym życiu.

    Współpraca z terapeutą wzmacnia Twoją motywację do pracy nad sobą. Wiedza, że masz wsparcie, zaplanowane spotkania, zadania do wykonania i cele terapii motywują Cię do systematycznego rozwoju. Monitorowanie postępów i celebracja nawet najmniejszych sukcesów dodatkowo wzmacniają Twoją motywację. Świadomość, że nie jesteś sam(a) ze swoimi problemami, daje Ci energię do pokonywania trudności. Terapeuta poprzez rozmowę i odpowiednie metody wspiera Cię, kieruje i motywuje w dążeniu do Twoich celów

  • Psycholodzy i psychoterapeuci są pomocni zarówno w radzeniu sobie z poważnymi problemami psychicznymi i kryzysami, jak i w wspieraniu rozwoju osobistego u osób zdrowych.

    Jeżeli zmaga się Pan/Pani z poważnymi problemami, takimi jak depresja, myśli samobójcze, zaburzenia osobowości, silne stany lękowe lub choroby psychiczne, pomoc psychologiczna (czasami w połączeniu z leczeniem psychiatrycznym) jest niezbędna i może znacząco poprawić Pana/Pani emocjonalne samopoczucie oraz jakość życia. Niemniej jednak, nawet jeżeli problemy nie są tak poważne, ale odczuwa się brak pełnego dobrostanu i satysfakcji z życia, skorzystanie z pomocy odpowiedniego specjalisty może być trafnym wyborem.

    Bez względu na okoliczności, jeżeli odczuwa się trudności w radzeniu sobie z emocjami, sytuacja wydaje się przytłaczająca lub życie utknęło w martwym punkcie, warto poszukać profesjonalnego wsparcia. Nie należy obawiać się, że własne problemy mogą wydawać się błahe dla innych. To, co może wydawać się banalne dla jednej osoby, może stanowić nie do pokonania barierę dla innej. Ważne jest otrzymanie właściwej pomocy, niezależnie od tego, jakie problemy się doświadcza.

  • Psycholog zadaje pytania, aby lepiej zrozumieć Twoją sytuację i najważniejsze problemy. Możesz odczuwać trudności lub obawy związane z opowiadaniem o osobistych przeżyciach. Pamiętaj, że psychologowie i psychoterapeuci podlegają tajemnicy zawodowej, więc wszystko, co im powiesz, jest poufne.

    Psycholog jest wykwalifikowany i doświadczony, potrafi rozumieć wiele ludzkich problemów i wskazywać drogę do ich rozwiązania. Nie będzie Cię oceniał ani wyśmiewał. Jeśli potrzebujesz więcej czasu, żeby się otworzyć lub mówienie o niektórych problemach sprawia Ci trudność, nie musisz się zmuszać do opowiadania od razu o wszystkim. Twój komfort i poczucie bezpieczeństwa są priorytetem.

    Jeśli nie chcesz odpowiadać na pewne pytania, możesz odmówić. Ważne jednak jest, aby podać kluczowe informacje, które pomogą w diagnozie i przyspieszą proces pomocy. Szczerość wobec psychologa jest również istotna. Nie będzie on weryfikował podanych informacji i będzie znał tylko to, co mu opowiesz.

    Jeśli nie do końca rozumiesz swój stan psychiczny lub nie wiesz, o czym powiedzieć na konsultacji, nie martw się. Psycholog będzie zadawał odpowiednie pytania, pomagając naświetlić problem i zrozumieć jego przyczyny.

  • Podczas naszego pierwszego spotkania będę zadawać pytania mające na celu poznanie Ciebie i Twojej sytuacji życiowej. Chciałabym dowiedzieć się, dlaczego zdecydowałeś/aś się na terapię i w czym konkretnie potrzebujesz wsparcia. Jeśli jest to Twoja pierwsza wizyta u psychologa, będę się starać stworzyć przyjazną atmosferę i odpowiedzieć na wszystkie pytania, które mogą Cię nurtować.

    Również zainteresuje mnie poznanie objawów psychosomatycznych, z którymi się borykasz, ich nasilenia oraz jak długo trwają. Zapytam również o historię, czy już wcześniej doświadczałeś/aś podobnych trudności. Relacje z rodziną, przyjaciółmi, pracą czy szkołą również są ważne, dlatego będę pytać o te obszary Twojego życia.

    W początkowej fazie naszej współpracy mogę również zapytać o Twoje dzieciństwo i relacje z rodzicami. Ważne jest dla mnie poznanie kontekstu Twojego życia, dlatego zainteresuję się relacjami rodzinymi, wspomnieniami związanych z nimi osób bliskich, rodzeństwem i innymi istotnymi dla Ciebie osobami. Wszystkie te pytania mają na celu zgromadzenie jak najwięcej informacji, aby móc dostosować formę terapii do Twoich indywidualnych potrzeb lub skierować Cię do specjalisty, jeśli zajdzie taka konieczność.

  • W celu sprawdzenie ile kosztuje wizyta kliknij Cenni (lewy górny róg strony).

    Standardowa wizyta trwa 50 minut.

    Cena wizyty u psychologa zależy od kilku czynników, m. in.:

    • miasta, w którym przyjmuje psycholog/terapeuta,

    • świadczenia specjalisty,

    • wykształcenia i stopnia naukowego,

    • specjalizacji i renomy.

  • Terapeuta jest twoim partnerem, który wykorzystuje swoje doświadczenie i wiedzę, aby zaproponować Ci formę terapii, która może być najbardziej skuteczna i pomocna w twojej sytuacji. Razem tworzycie spersonalizowany plan terapeutyczny, który jest dostosowany do twoich indywidualnych potrzeb i celów. Terapeuta pełni rolę doradczą, udostępniając swoją wiedzę i rekomendacje, jednak ostateczna decyzja i dokonanie zmiany zawsze należy do ciebie.

    Psychoterapeuta certyfikowany to osoba, która ukończyła pełne, czteroletnie szkolenie psychoterapeutyczne, spełnieniła dodatkowye kryteria charakterystyczne dla danej szkoły terapii (m.in. pozytywna rekomendacja superwizora, odbycie określonej liczby godzin superwizji i pracy własnej, staż kliniczny) i zdała egzamin certyfikacyjny.

    Terapeuta w trakcie czteroletniego szkolenia w określonym nurcie psychoterapeutycznym może przyjmować pacjentów, jednak nie posiada jeszcze statusu psychoterapeuty.

  • Osoba, która ukończyła jednolite studia magisterskie na kierunku psychologia.